Worlds most dangerous road
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Jose
02 Oktober 2008 | Bolivia, La Paz
Ja ja we hebben het overleefd, de worlds most dangerous road. Ook wel death road genoemd. Het was een mooie mtb tocht met een company waarvan de naam al doet vermoeden hoe het parcours eruit ziet. ¨Gravity assisted¨ Ofwel downhill, niet veel hoeven trappen dus.
Maar jullie vragen jullie waarschijnlijk af, waarom deze weg de gevaarlijkste weg van de wereld is. Nou.. Deze naam is ontstaan naar onderzoek van een interamerikaans development bank, omdat op deze weg de meeste fatale ongelukken per kilometer gebeuren. Ongeveer 26 auto´s per jaar verdwijnen hier in het ravijn, met meer dan 300 doden per jaar tot gevolg. En dat is niet zo gek als je bedenkt dat deze weg die 62 kilometer lang is bestaat uit een 1 baans zandweg, bochtig is en aan de linker kant ravijnen heeft van 200 tot 600 meter.
Tegenwoordig is er overigens een nieuwe weg, maar dit wil niet zeggen dat de oude weg helemaal niet meer gebruikt wordt. Ondanks het afgenomen aantal voertuigen stond de teller van het aantal doden nog steeds op 43. Nog steeds erg veel en erg triest dus.
Gelukkig zijn wij, en onze groep heelhuids beneden gekomen. Een spectaculaire tocht langs diepe ravijnen, door watervallen en veel bochten werk, vet cool.
Sorry papa´s en mama´s maar we vonden het beter pas achteraf te vertellen dat we deze weg gingen doen. (haha)
Maar wat hebben we de dagen hiervoor gedaan?
We zijn naar Lake Titicaca geweest, eerst aan de Peruaanse kant en twee dagen later aan de Boliviaanse kant.
De Peruaanse kant was erg toeristisch. We zijn hier naar de floating islands geweest, een beetje zoals de huisjes in Roermond, maar dan helemaal gemaakt van riet. Ja, zowel het eiland als de huisjes. De mensen die er wonen hebben een paar eeuwen geleden dit bestaan opgestart om te ontsnappen aan de heerschappij van de inca´s. Ze wilden geen belastingen betalen...
Er zijn een paar eilanden die tegenwoordig veel bezocht worden door toeristen en een paar eilanden waar de bewoners nog echt in authentieke sferen leven.
Wel bijzonder om te zien, bovendien zijn de mensen hier erg fleurig gekleed.
Aan de Boliviaanse kant zijn we naar Isla del Sol (xo genaamd omdat hier de zon geboren is) gelopen. Of ja, vier uurtjes lopen tot een punt waarop een oud mannetje ons in een roeiboot in 40 minuten over heeft gezet. Erg mooie wandeling, naar een mooi eiland. Hier een nachtje geslapen en een prachtige zonsondergang gezien.
Na deze leuke tocht besloten we verder te reizen naar La Paz. Ook een spectaculaire bustocht... Halverwege moesten we een stukje Lake Titicaca oversteken. Terwijl de bus op een ponton geladen werd en overgezet werd (zag er een beetje vreemd uit), moesten wij op een bootje, dat op leven na dood was. Kortom, we waren blij dat we droog aan de overkant kwamen.
Dan de plannen voor de komende dagen. Morgen nemen we de trein naar het zuiden van Bolivia, om hier Salar de Uyuni te bezoeken. Dit is een grote zoutvlakte en schijnt erg cool te zijn (letterlijk en figuurlijk).
Dat was ie dan weer voor vandaag. Waarschijnlijk na Uyuni weer foto´s.
Groetjes,
Ruud en José
Maar jullie vragen jullie waarschijnlijk af, waarom deze weg de gevaarlijkste weg van de wereld is. Nou.. Deze naam is ontstaan naar onderzoek van een interamerikaans development bank, omdat op deze weg de meeste fatale ongelukken per kilometer gebeuren. Ongeveer 26 auto´s per jaar verdwijnen hier in het ravijn, met meer dan 300 doden per jaar tot gevolg. En dat is niet zo gek als je bedenkt dat deze weg die 62 kilometer lang is bestaat uit een 1 baans zandweg, bochtig is en aan de linker kant ravijnen heeft van 200 tot 600 meter.
Tegenwoordig is er overigens een nieuwe weg, maar dit wil niet zeggen dat de oude weg helemaal niet meer gebruikt wordt. Ondanks het afgenomen aantal voertuigen stond de teller van het aantal doden nog steeds op 43. Nog steeds erg veel en erg triest dus.
Gelukkig zijn wij, en onze groep heelhuids beneden gekomen. Een spectaculaire tocht langs diepe ravijnen, door watervallen en veel bochten werk, vet cool.
Sorry papa´s en mama´s maar we vonden het beter pas achteraf te vertellen dat we deze weg gingen doen. (haha)
Maar wat hebben we de dagen hiervoor gedaan?
We zijn naar Lake Titicaca geweest, eerst aan de Peruaanse kant en twee dagen later aan de Boliviaanse kant.
De Peruaanse kant was erg toeristisch. We zijn hier naar de floating islands geweest, een beetje zoals de huisjes in Roermond, maar dan helemaal gemaakt van riet. Ja, zowel het eiland als de huisjes. De mensen die er wonen hebben een paar eeuwen geleden dit bestaan opgestart om te ontsnappen aan de heerschappij van de inca´s. Ze wilden geen belastingen betalen...
Er zijn een paar eilanden die tegenwoordig veel bezocht worden door toeristen en een paar eilanden waar de bewoners nog echt in authentieke sferen leven.
Wel bijzonder om te zien, bovendien zijn de mensen hier erg fleurig gekleed.
Aan de Boliviaanse kant zijn we naar Isla del Sol (xo genaamd omdat hier de zon geboren is) gelopen. Of ja, vier uurtjes lopen tot een punt waarop een oud mannetje ons in een roeiboot in 40 minuten over heeft gezet. Erg mooie wandeling, naar een mooi eiland. Hier een nachtje geslapen en een prachtige zonsondergang gezien.
Na deze leuke tocht besloten we verder te reizen naar La Paz. Ook een spectaculaire bustocht... Halverwege moesten we een stukje Lake Titicaca oversteken. Terwijl de bus op een ponton geladen werd en overgezet werd (zag er een beetje vreemd uit), moesten wij op een bootje, dat op leven na dood was. Kortom, we waren blij dat we droog aan de overkant kwamen.
Dan de plannen voor de komende dagen. Morgen nemen we de trein naar het zuiden van Bolivia, om hier Salar de Uyuni te bezoeken. Dit is een grote zoutvlakte en schijnt erg cool te zijn (letterlijk en figuurlijk).
Dat was ie dan weer voor vandaag. Waarschijnlijk na Uyuni weer foto´s.
Groetjes,
Ruud en José
-
02 Oktober 2008 - 17:15
Henk:
Als een van de ouders zijnde die zijn kinderen tracht op te voeden in een geheel openlijke sfeer waarin problemen en gevaren zoveel mogelijk gedeeld worden, was ik verrast over de risico's die jullie gelopen hebben. Gelukkig goed afgelopen, but, be carefull in future. Wat die drijvende eilanden betreft, dit heb ik pas gelezen. Het schijnt dat ze deze regelmatig met riet aan de bovenzijde aanvullen als deze aan de onderkant verweren. Maak Bolivia niet te onveilig, dit doen ze zelf wel. Groet van pap. -
02 Oktober 2008 - 17:22
Johan En Marijke:
Fijn dat jullie er heelhuids vanaf zijn gekomen. We zijn weer benieuwd naar de foto's van de eilanden. Hebben jullie ook foto's van die gevaarlijke weg, of was het te gevaarlijk om foto's te maken? Heel veel plezier nog! -
02 Oktober 2008 - 17:23
Pierre:
ja..ja.die papa's en mama's informeer ze maar achteraf..ja ja..daar ga je met je opvoeding. Zo leer je je kinderen goed op te letten, voorzichtig te zijn in het verkeer,links en rechts te kijken bij het oversteken ,handje uit te steken, goed op de borden letten enz. enz.
en zo zijn ze even weg naar ver en gevaarlijk land en wat doen ze? ze betreden tegen alle wijze adviezen en logica in welbewust een weg die dus voor menigeen een ticket voor een toekomst in het hiernamaals opleverde.tja opveoden wat is de zin ervan..(jose?)
maar alle gekheid etc. mooi dat jullie dat mogen meemaken, dat jullie enthousiast en nieuwsgierig blijven en nog steeds fit geneog om weer nieuwe plannen te maken.
kortom ga door en geniet -
02 Oktober 2008 - 18:07
Tonny:
Waar komt al die drang naar avontuur vandaan?
Dat hebben jullie niet van jullie goed oppassende ouders.
Ik heb wel het idee dat jullie niet kapot te krijgen zijn.
Dat gaat maar door en door.
Geniet vooral verder, maar pas ook goed op jezelf en op elkaar.
Kus en Knuffel, Tonny
-
02 Oktober 2008 - 19:12
Karin:
Gelukkig dat ik het niet geweten hebt, anders denken ze wat een slechte moeder. Ik vind het achteraf heel mooi wat jullie nu weer beleeft hebben. Veel plezier in Bolivia, Kus en knuffel van Karin. -
02 Oktober 2008 - 20:05
Mat & Hélène:
Zo,zo lefgozers, het moet niet gekker worden. We willen jullie straks wel weer heelhuids thuis ontvangen. Maar het avontuur lokt nu eenmaal bij jullie. Geniet ervan, maar blijf wel voorzichtig en nog veel plezier in Bolivia. -
03 Oktober 2008 - 07:56
Willem:
Waarom ik steeds graag naar de bergen wil?
Geloof dat jullie het antwoord wel gevonden hebben!!
Maar om nu meteen dit soort gevaarlijke touren uit te halen!
Maar van alleen bergaf krijg je natuurlijk geen conditie Ruud. Zo wordt je er straks weer afgefietst door je broer ;-)
Geniet, geniet, geniet!! Ik doe op een afstandje een beetje mee als jullie het niet erg vinden...
Liefs uit het regenachtige Tilburg -
04 Oktober 2008 - 10:00
Marieke:
wat ziet dat er allemaal super uit, nog veel plezier!
groetjes marieke:) -
05 Oktober 2008 - 12:07
R&B:
poeh poeh...wat een avontuur!!
gelukkig dat het allemaal goed verlopen is en jullie nu met volle teugen van al het moois wat Boulivia jullie te bieden heeft kunnen gaan genieten...
pas goed op elkaar
x ruth en bert -
05 Oktober 2008 - 14:33
Anke:
Zoo... klint echt geweldig allemaal! Geniet er van, en pas goed op he ;) -
06 Oktober 2008 - 17:05
Mientje:
ik lees jullie verhalen met ingehouden adem merk ik. wat spannend allemaal en volgens mij hebben jullie een onbeperkte energie. Waarschijnlijk is het helemaal niet nodig om het te zeggen want jullie doen het al ........... vooral genieten !!
Heel veel groetjes -
06 Oktober 2008 - 20:38
Bernice:
Hoi Ruud en José,
heel herkenbaar om je ouders achteraf te vertellen hoe de route liep. Je wil niet weten wat onze ouders achteraf allemaal hoorden toen we met de rugzak door Indonesië, India en later China trokken :-) Op dat moment is het heel logisch om het zo aan te pakken (sorry voor wederzijdse ouders), dat verandert pas als je zelf papa/mama wordt. Ik moet er nu nog niet aan denken dat één van onze kinderen met de rugzak maar Colombia gaat...
Als ik jullie verhaal lees begint het al te kriebelen om zelf ook weer zo op vakantie te gaan.
Veel plezier en geniet van deze tijd!
Bernice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
